Abstract
νομιμότητα της πολιτικής επιστράτευσης – ή «επίταξης προσωπικών υπηρεσιών» κατά τη (νομικά ορθότερη) ορολογία του άρθρου 22 παρ. 4 του Συντάγματος – ως μηχανισμού ελέγχου και καταστολής εργασιακών κινητοποιήσεων έχει επανειλημμένως απασχολήσει τη θεωρία. Από νομική άποψη το ζήτημα είναι μάλλον απλό. Η πολιτική επιστράτευση αποτελεί μορφή αναγκαστικής εργασίας, η οποία απαγορεύεται καταρχήν τόσο συνταγματικά, όσο και σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και το Διεθνές Δίκαιο. Η σχετική απαγόρευση, ωστόσο, δεν είναι απόλυτη. Κατά το άρθρο 22 παρ. 4 εδ. β’ του Συντάγματος η επίταξη προσωπικών υπηρεσιών επιτρέπεται κατ’εξαίρεση σε καιρό ειρήνης
| Translated title of the contribution | Requisition of labour and constitutional legitimacy: thoughts on Article 1 Law 4325/2015 |
|---|---|
| Original language | Other |
| Pages (from-to) | 863-871 |
| Journal | Επιθεώρηση Εργατικού Δικαίου |
| Volume | 74 |
| Issue number | 7 |
| Publication status | Published - Aug 2015 |